از پیامبر گرامی اسلام نقل است که آن حضرت این ماه را روزه میداشت و به ماه رمضان وصل میکرد و میفرمود: «شعبان ماه من است هر که یک روز از این ماه را روزه بدارد بهشت بر او واجب میشود» و از حضرت امام صادق (ع) نیز نقل است که چون ماه شعبان فرا میرسید حضرت امام سجاد اصحاب خود را جمع میکرد و میفرمود: «ای گروه اصحاب من میدانید این چه ماهی است، این ماه شعبان است و حضرت رسول (ص) میفرمود: شعبان ماه من است پس روزه بدارید این ماه را برای محبت پیغمبر خود و تقرب به سوی پروردگار خود که از پدرم حسین (ع) شنیدم که فرمود: از پدرم امیرالمؤمنین شنیدم که هر که ماه شعبان را برای محبت پیغمبر خود تقرب به سوی خدا دوست بدارد خدا او را نزدیک گرداند به کرامت خود در روز قیامت و بهشت را بر او واجب نماید».
سیدبنطاووس درباره این ماه میگوید: بدان ماه شعبان ماه عظیمالشأنی است و در آن شبی قرار دارد که خداوند متعال بهسبب مولود آن شب، انوار اسلام و ایمان را نگاه داشته است. در شرف این ماه همین روایت کافی که رسول خدا آن را برای خود اختیار کرده و هرکه او را در این ماه به روزهداری یاری کند را دعا نموده است: «شعبان شهري رحم الله من أعانني على شهري»
اعمال ماه شعبان:
دو رکعت نماز [دورکعتی] در شب اول که در هر رکعت یک بار حمد و سی بار سوره توحید خوانده میشود.
دوازده رکعت نماز [دورکعتی] در شب اول که در هر رکعت یک بار حمد و پانزده بار سوره توحید خوانده میشود.
روزه در این ماه هر مقدار که در توان شخص بود. بهویژه در روز نخست این ماه. در روایت است که پیامبر صلیاللهعلیهوآله [جز رمضان] هیچ ماهی را کامل روزه نمیگرفت، مگر ماه شعبان را.
دادن صدقه؛ در روایت است هر که در ماه شعبان صدقهای بدهد خدا آن را میپرورد تا در قیامت آن را که بهاندازه کوه احد شده است به او برگرداند.
استغفار در روایت است هرکه در شعبان هفتاد بار استغفار کند خداوند گناهان او را میبخشد، اگرچه به تعداد ستارگان آسمان باشد. در روایتی دیگر آمده است در هر روز شعبان هفتاد بار این استغفار را بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ».
گفتن این ذکر در کل ماه شعبان به تعداد هزار بار: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون».
خواندن صلوات شعبانیه در هنگام ظهر و اذان در هر روز که به شرخ ذیل است:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلائِكَةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ أَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْكِ الْجَارِيَةِ فِي اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ يَأْمَنُ مَنْ رَكِبَهَا وَ يَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْكَهْفِ الْحَصِينِ وَ غِيَاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَكِينِ وَ مَلْجَإِ الْهَارِبِينَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً كَثِيرَةً تَكُونُ لَهُمْ رِضًى وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَ قَضَاءً بِحَوْلٍ مِنْكَ وَ قُوَّةٍ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الْأَبْرَارِ الْأَخْيَارِ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ وِلايَتَهُمْ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ وَ لا تُخْزِنِي بِمَعْصِيَتِكَ وَ ارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ،
خدايا!بر محمّد و مخاندان محمد درود فرست،درخت نبوت،و جايگاه رسالت،و محل آمد و شد فرشتگان، و معدن دانش،و خانواده وحى،خدايا!بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،كشتى روان در اقيانوسهاى عميق،هركه به آن توسّل جويد ايمنى يابد،و هركه آن را رها كند غرق شود،پيش افتاده از آنها از دين خارج است و عقب مانده از آنان نابود اس،و همراه آنان ملحق به حق است.خدايا!بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،پناهگاه محكم،و فريادرس بيچارگان درمانده،و پناه گريختگان،و دستاويز استوار براى چنگاندازان،خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،درودى كه براى آنان موجب خشنودى،و براى ما مايه اداكردن و بجا آوردن حق محمّد و خاندان محمّد باشد،به حول و نيرويت اى پروردگار جهانيان.خدايا!بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن پاكان و نيكان و خوبان،كه حقوقشان را بر همه واجب كردى،و پيروى و و لايتشان را بر همگان فرض نمودى.خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و دلم را با طاعتت آباد كن،و به نافرمانى از خود رسوايم مساز،و هميارى با آنكه رزقت را بر او تنگ گرفتى،
بِمَا وَسَّعْتَ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ نَشَرْتَ عَلَيَّ مِنْ عَدْلِكَ وَ أَحْيَيْتَنِي تَحْتَ ظِلِّكَ وَ هَذَا شَهْرُ نَبِيِّكَ سَيِّدِ رُسُلِكَ شَعْبَانُ الَّذِي حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ الَّذِي كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ [سَلَّمَ] يَدْأَبُ فِي صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ فِي لَيَالِيهِ وَ أَيَّامِهِ بُخُوعا لَكَ فِي إِكْرَامِهِ وَ إِعْظَامِهِ إِلَى مَحَلِّ حِمَامِهِ اللَّهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَى الاسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِيهِ وَ نَيْلِ الشَّفَاعَةِ لَدَيْهِ اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ لِي شَفِيعا مُشَفَّعا وَ طَرِيقا إِلَيْكَ مَهْيَعا وَ اجْعَلْنِي لَهُ مُتَّبِعا حَتَّى أَلْقَاكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَنِّي رَاضِيا وَ عَنْ ذُنُوبِي غَاضِيا قَدْ أَوْجَبْتَ لِي مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّضْوَانَ وَ أَنْزَلْتَنِي دَارَ الْقَرَارِ وَ مَحَلَّ الْأَخْيَارِ
به مده آنچه از فضلت بر من وسعت دادى،و از عدلت بر من گستردى،و مرا در سايه رحمتت زنده داشتى روزى من فرما،اين است ماه پيامبرت،آن سرور فرستادگان، شعبانى كه آن را به رحمت و رضوانت پوشاندى،ماهى كه رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد)در روزهدارى و بپادارى عبادت در شبها و روزهايش،تا هنگام مرگ،با تمام توان كوشش مىكرد،تنها براى فروتنى د ربرابرت و گرامى داشت ماه شعبان،خدايا!ما را در اين ماه به پيروى از روشش،و رسيدن به شفاعتش يارى فرما،خدايا!او را برا من شيعى با شفاعت پذيرفته،و راهى روشن به سويت قرار ده،و ما را پيرو او گردان،تا آنگاه كه تو را در قيامت ديدار كنم،درحالىكه از من خشنو باشى،و از گناهانم چشمپوشى،و رحمت و رضوانت را بر من واجب نموده و مرا در بهشت و جايگاه خوبان درآورده باشى.