توسعه دایره «صله ارحام» در کلام باقرالعلوم(ع)

به گزارش ایکنا؛ در روایات اسلامی «صله رحم» بسیار مورد تأکید قرار گرفته است و ثمرات دنیوی و اخروی متعددی از جمله افزایش رزق و نزول مغفرت الهی برای آن در نظر گرفته شده است. در نگاه اول، مقصود از «رحم» آن گروه از خویشاندان‌اند که نسبت آنها به یک «رحم» می‌رسد. اما با واکاوی روایات شیعی به معنای فراتر و وسیع‌تری برای «رحم» دست می‌یابیم. با استناد به روایاتی که در این زمینه نقل شده است، مقصود از «رحم» جمیع مومنین هستند و صله رحم به معنای پیوند و آمد و شد با برادران ایمانی است. البته «رحم» در برخی روایات معنای والاتری نیز دارد و چنانکه از فحوای برخی روایات استفاده می‌شود اهل بیت(ع) خود را به عنوان «ارحام» شیعیان معرفی کرده‌اند و از این منظر، صله رحم به معنای ارتباط مداوم با امام معصوم است.

امام باقر(ع) در روایتی که موید معنای دوم کلمه «رحم» است چنین می‌فرمایند: «المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبيهِ وأُمِّهِ ؛ لِأَنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ المُؤمِنينَ مِن طينَةِ الجِنانِ ، وأجرى في صُوَرِهِم من ريحِ الجَنَّةِ ؛ فَلِذلِكَ هُم إخوَةٌ لِأَبٍ وأُمٍّ؛ مؤمن، برادر پدر و مادرىِ مؤمن است؛ زيرا خداوند عز و جل مؤمنان را از گِل بهشت آفريد و در صورت ها [و كالبدها]ى آنان از نسيم بهشت روان ساخت. از اين رو، آنان برادرانى از يك پدر و مادرند». با استناد به این روایت می‌توان دریافت که حضور در اجتماع مومنین و ارتباط با آنان از مصادیق صله ارحام به شمار می‌رود.

انتهای پیام