بافران نایین؛ غرق در ماتم پسر فاطمه(س)/ اقامه نماز ظهر عاشورا

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا،  نبأ،  هزاران نفر از مردم بافران امروز، 29 شهریورماه در عزای پسر فاطمه(س) و سید و سالار شهیدان عاشقانه ارادت خود را به ساحت مقدس آن حضرت(ع) نشان دادند.

اجرای سنت دیرینه تعزیه در حسینیه بافران

تعزیه روز عاشورا نیز با قرائت زیارت عاشورا شروع دسته روی هیئت‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی و حرکت به مساجد شهر همچنین نمایش نمادین حادثه واقعه خونین کربلا به اوج خود رسیده و شور حسینی تبلوری دیگر می‌یابد.

روبرو شدن سپاه یزیدیان با یاران اباعبدالله الحسین(ع) از مهمترین بخش‌های تعزیه روز عاشورا در این شهر است که با رجزخوانی سران سپاه کفر، نمایش حادثه کربلا آغاز و بازیگران نقش یاران امام حسین(ع) که برای بیان شجاعت دلیرمردان کربلا لباس رزم برتن کرده یکی پس از دیگری به‌ میدان می‌آیند.

در این روز که تعزیه نبرد امام حسین(ع) و یارانش با سپاه کفر پایان می‌یابد، خیمه‌های نمادین سالار شهیدان به آتش کشیده می‌شود و بازیگران اهل بیت(ع) در محاصره دشمن سوار بر شترها راهی اسارت می‌شوند.

شال زنی نماد حزن و ماتم بافرانیها در روز عاشورا

یکی از شیوه‌های حزن آور و اثرگذار عزاداری شال زنی بافران نائین است که در روز عاشورا به اوج خود می‌رسد، یک ساعت قبل از ظهر عاشورا، دسته شال زن یا شال گردن پیشاپیش دیگر دسته‌ها حرکت می‌کنند. آنان با شنیدن صدای دهل حرکت خود را آغاز می‌کنند.

این دسته، نوحه‌خوان مخصوصی نداشته، ابتدا به دو دسته تقسیم می‌شوند و در هر دسته یک نفر نظم و هماهنگی را برقرار می‌سازد و نوحه‌ها ها را با حرکت دست و کشیدن صدا پاسخ می‌دهند.

آنان شالی به رنگ سیاه یا سبز بر گردن می آویزند و در حالی که یک سوی آن رهاست  سوی دیگر را در دست گرفته با نظم خاص و هماهنگ با نوحه دسته  گاه آن را بالا آورده بر شانه می‌افکنند و گاه فرو برده در دست نگاه می‌دارند.

افراد در کنار یکدیگر قرار گرفته به شکل دسته جمعی حرکت میکنند یک دسته در حالی که با صدای کشیده می‌گویند: «یا حسین» ، شالها را با دست راست بر شانه راست خود می افکنند و دسته دیگر با همان شیوه پاسخ می دهند «کو حسین» و با چهره های غم گرفته و حزن آلود مانند کسانی که عزیزترین بستگان خود را از دست داده اند در سوگ سالار شهیدان و یاران با وفایش اشک می ریزند و فضایی معنوی و روح بخش می آفرینند و به آرامی به سوی حسینیه می‌روند. دسته های دیگر نیز به دنبال دسته شال زن حرکت می‌کنند.

در حسینیه بافران این گروه در کناری توقف کرده ، بقیه دسته ها در داخل حسینیه دور می زنند و هر گروه نقش خاص خود را ایفا می کند و فضا را کاملاً کربلایی می سازند و صحنه های عاشورا را تجسم می بخشند.

دسته شال زن ، از پیران و میانسالان تشکیل می شود و از وقار و متانت خاصی برخوردار است و یاد خاطره حبیب بن مظاهر ، پیرغلام امام حسین (ع) را تداعی می کنند.

پیام زنده ماندن این سنت آن است که جاذبه عشق حسینی در تسخیر قلبها بی رقیب است و گذشت روزگاران با آنکه کوهها را می فرساید قادر نیست این عشق را ازدلها بزداید بلکه مانند نسیمی که بر خرمن آتشی بوزد آن را شعله ور می سازد.

گل بر سر مالیدن مردم بافران در روز عاشورا  نمادی از حسرت بی پایان در غم حسین (ع)

در کمتر جایی از جهان دیده شده که انسان با دست خویش خاک و گل بر سر کند اما در بافران این سنت در ایام عزاداری سالار شهیدان و به معنای حسرتی عظیم و بی پایان اجرا می شود.

سنت "گل مالی" در بافران  با گل متبرک به نیت عزاداری امام حسین (ع) هر ساله در روز عاشورا جزء عزاداران حسینی در این شهر است غم و ماتمی که این فضای معنوی و روحانی شهر دارد بیش از آن است که بتوان در چند سطر آن را معنا کرد، باید باشی و ببینی تا بدانی غم و ماتم نوای حسینیان چگونه دوستداران حسین (ع) را  از شهرهای مختلف کشور به این شهر می کشاند.

نخل‌گردانی روز عاشورا کهن‌ترین آئین عزاداری بافران

نخل‌گردانی روز عاشورا کهن‌ترین آئین عزاداری مردم بافران  در روز عاشورا و در سوگ شهادت امام حسین(ع) و ۷۲ تن از یاران باوفایش است؛ امام و شهدايي كه تشييعي متفاوت از همه انسانها داشتند و سرها بر نيزه‌هاي عداوت قرار گرفت.

در روز عاشورا، 2 نخل در شهر بافران به حرکت در می آید. در روز عاشورا  پس از ورود خیل عظیم دست های شالزنی ، سینه زنی و کاروان نمادین اسرا ، هر دو نخل در بین مردم به صورت هفت مرتبه به چرخش در می آید و به دور بقعه شهدای گمنام طواف داده می شود.

پس از اجرای این آئین های سنتی نماز ظهر عاشورا اقامه و با توزیع غذای نذری بین عزاداران  به پایان می رسد.

حمیدرضا پوربافرانی 

انتهای پیام