به گزارش ایکنا، محمدرضا پورزرگری و یونس شاهمرادی، دو قاری بینالمللی کشورمان و دارندگان رتبههای نخست مسابقات بینالمللی قرآن ایران و عربستان(عطرالکلام) با حضور در برنامه «از سرگذشت» که از شبکه نسیم پخش میشود به بیان دیدگاهها و نظرات خود در مورد عرصه فعالیتهای قرآنی کشورمان پرداختند.
در بخشی از این برنامه منافسه زیبایی بین این دو قاری که نمایندگان دو نسل از قاریان کشورمان هستند، شکل گرفت.
محمدرضا پورزرگری متولد ۱۳۴۹ است. او علاوه بر دریافت رتبه نخست مسابقات بینالمللی قرآن ایران، سالها در مسابقات مختلف نیز داوری داشته است و از مدرسان قرائت قرآن کریم است.
پورزرگری که از ششسالگی وارد یادگیری قرائت قرآن کریم شد، علم قرائت قرآن را نزد اساتیدی همچون، سیدمحسن موسویبلده، مرحوم علی اربابی، سیدمحسن خدامحسینی و سیدمهدی سیف فرا گرفت.
او سال 1373 موفق به دریافت رتبه نخست مسابقات سراسری قرآن که از سوی سازمان اوقاف و امور خیریه برگزار میشود، شد و در همان سال هم رتبه نخست مسابقات بینالمللی قرآن جمهوری اسلامی ایران را کسب کرد. عضویت در گروه تواشیح قدر که یکی از قدیمیترین و ماندگارترین گروههای تواشیح کشور است از دیگر افتخارات این قاری بینالمللی است.
یونس شاهمرادی تا قبل از کسب رتبه در مسابقات بینالمللی قرآن کریم کشور عطرالکلام عربستان، کمتر در سطح کشور شناخته شده بود و بیشتر در بین قاریان استان تهران نام او در برخی مسابقات برده میشد.
جایزه چشمگیر مسابقات قرآن عطرالکلام، گشایش سیاسی نسبی بین دو کشور در آن دوران و کسب رتبه در عربستان آن هم از سوی یک قاری ایرانی از مهمترین عواملی بود که باعث شد تا موفقیت این قاری جوان بسیار بیشتر از موفقیت دیگر قاریان ایرانی در خارج از کشور دیده شود و بازتاب بسیار زیادی در فضای مجازی داشته باشد.
شاهمرادی از هشتسالگی وارد فعالیت در حوزه تلاوت قرآن کریم شده و اولین استاد او منصور کاظمی بوده است، او پس از فراگیری اصول اولیه تلاوت در ادامه به جلسه آموزش علی محرابی در مسجد علی ابن ابیطالب(ع) در غرب تهران راه مییابد و تاکنون حضور در این جلسه را ادامه داده است، او در حال حاضر در این جلسه به عنوان مربی نیز فعالیت میکند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾
سوگند به خورشيد و تابندگىاش
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾
سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾
سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾
سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾
سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾
سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾
سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾
سپس پليدكارى و پرهيزگارى اش را به آن الهام كرد
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾
كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾ [منبع پارس قرآن]
و هر كه آلوده اش ساخت قطعا درباخت