بعثت پيامبر اسلام(ص) حادثه‌ای مهم در سرنوشت هدايت بشر بوده است
گروه انديشه: عضو جامعه قاريان قرآن در خراسان شمالی گفت: بعثت پيامبر(ص) يا برانگيخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهم‌ترين فراز از تاريخ اسلام بوده و حادثه‌ای بزرگ در سرنوشت هدايت بشری بوده است.
عباس كيفی بجستانی، عضو جامعه قاريان قرآن در خراسان شمالی در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه خراسان شمالی، اظهار كرد: نويد و بشارت ظهور پيامبر خاتم(ص) به تصريح قرآن كريم در تورات و انجيل ذكر شده و حضرت عيسی(ع) نيز پس از تصديق توراتی كه به حضرت موسی(ع) نازل شده بود، به برانگيخته شدن رسول گرامی اسلام(ص) بشارت داده است.
وی بيان كرد: بعثت پيامبر اسلام(ص) حادثه‌ای بس بزرگ در سرنوشت هدايت بشری بوده و عظمت اين امر سبب می‌شد كه خداوند متعال به‌عنوان مقدمه اين امر بزرگ، تربيت و پرورش آن حضرت را به عهده داشته و ايشان را برای آينده دشواری كه در پيش رو داشتند، آماده سازد.
وی ادامه داد: به دنبال همين تربيت الهی بود كه نبی مكرم اسلام(ص) در سال‌های قبل از بعثت نيز حالات فوق‌العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و تمام اين دوران را با پاكی و طهارت و معنويت سپری كرده‌اند.
كيفی بجستانی گفت: پيامبر خاتم(ص) به خاطر همين حالات معنوی و طهارت روحی، ناگزير از وضع نابسامان مردم و از جهل و فسادی كه بر جامعه آن روز و به‌ويژه در شهر مكه حاكم بود، رنج می‌بردند و به‌منظور تفكر و عبادت در مكانی خلوت، مدتی محدود در سال را از آن‌ها كناره می‌گرفتند و به كوه حرا كه در شمال شرقی مكه واقع شده می‌رفتند.
وی افزود: اين خلوت‌گزينی، زمينه‌ای برای تقويت هرچه بيشتر حيات روحانی و مقدمه‌ای برای بعثت و نزول وحی به آن حضرت به‌شمار می‌رفته است.
كيفی بجستانی گفت: در دوران اين خلوت‌گزينی‌ها نيز همچون ساير مراحل گوناگون زندگی رسول اكرم(ص)، مولود كعبه حضرت علی ابن ابيطالب(ع)، نبی مكرم اسلام(ص) را همراهی می‌فرمود و گاهی اوقات برای ايشان آذوقه و آب و غذا می‌برد. پس از سپری شدن ايام عبادت، پيامبر (ص) به مكه برگشته و پيش از اينكه به خانه خويش بازگردند، خانه خدا را طواف می‌‌کردند.
وی افزود: اين حالات همچنان ادامه يافت تا اينكه سن آن حضرت به چهل سالگی رسيد و خداوند متعال كه دل ايشان را برترين و مطيع‌ترين و خاضع و خاشع‌ترين دل‌ها در برابر خويش يافت، ايشان را مبعوث كرد و به پيامبری گرامی داشت، تا به وسيله قرآنی كه آن را روشن و استوار گردانيده، بندگانش را از پرستش بر بتان خارج ساخته و به پرستش خويش هدايت كند.
عضو جامعه قاريان قرآن كشور گفت: به عقيده اكثر علمای شيعه نزول وحی و بعثت پيامبراسلام(ص) در روز 27 ماه رجب و در سن چهل سالگی، پنج سال پس از تجديد بنای كعبه، اتفاق افتاد.
وی بيان كرد: بعثت پيامبر اسلام(ص) حادثه‌ای بس بزرگ در سرنوشت هدايت بشری بوده و عظمت اين امر سبب می‌شد كه خداوند متعال به‌عنوان مقدمه اين امر بزرگ، تربيت و پرورش آن حضرت را به عهده داشته و ايشان را برای آينده دشواری كه در پيش رو داشتند، آماده سازد.
وی ادامه داد: به دنبال همين تربيت الهی بود كه نبی مكرم اسلام(ص) در سال‌های قبل از بعثت نيز حالات فوق‌العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و تمام اين دوران را با پاكی و طهارت و معنويت سپری كرده‌اند.
كيفی بجستانی گفت: پيامبر خاتم(ص) به خاطر همين حالات معنوی و طهارت روحی، ناگزير از وضع نابسامان مردم و از جهل و فسادی كه بر جامعه آن روز و به‌ويژه در شهر مكه حاكم بود، رنج می‌بردند و به‌منظور تفكر و عبادت در مكانی خلوت، مدتی محدود در سال را از آن‌ها كناره می‌گرفتند و به كوه حرا كه در شمال شرقی مكه واقع شده می‌رفتند.
وی افزود: اين خلوت‌گزينی، زمينه‌ای برای تقويت هرچه بيشتر حيات روحانی و مقدمه‌ای برای بعثت و نزول وحی به آن حضرت به‌شمار می‌رفته است.
كيفی بجستانی گفت: در دوران اين خلوت‌گزينی‌ها نيز همچون ساير مراحل گوناگون زندگی رسول اكرم(ص)، مولود كعبه حضرت علی ابن ابيطالب(ع)، نبی مكرم اسلام(ص) را همراهی می‌فرمود و گاهی اوقات برای ايشان آذوقه و آب و غذا می‌برد. پس از سپری شدن ايام عبادت، پيامبر (ص) به مكه برگشته و پيش از اينكه به خانه خويش بازگردند، خانه خدا را طواف می‌‌کردند.
وی افزود: اين حالات همچنان ادامه يافت تا اينكه سن آن حضرت به چهل سالگی رسيد و خداوند متعال كه دل ايشان را برترين و مطيع‌ترين و خاضع و خاشع‌ترين دل‌ها در برابر خويش يافت، ايشان را مبعوث كرد و به پيامبری گرامی داشت، تا به وسيله قرآنی كه آن را روشن و استوار گردانيده، بندگانش را از پرستش بر بتان خارج ساخته و به پرستش خويش هدايت كند.
عضو جامعه قاريان قرآن كشور گفت: به عقيده اكثر علمای شيعه نزول وحی و بعثت پيامبراسلام(ص) در روز 27 ماه رجب و در سن چهل سالگی، پنج سال پس از تجديد بنای كعبه، اتفاق افتاد.
