زندگی ثمربخش امام جواد(ع) برای جوانان الگوسازی شود
گروه انديشه: يك مدرس دانشگاه در خراسان شمالی گفت: زندگی كوتاه اما ثمريخش امام جواد(ع) برای جوانان الگوسازی شود، چنانكه مشاهده می‌كنيم زندگانی ايشان طولانی نبوده اما وجود مقدس آن امام همام در آن مقطع زمانی، روشنی‌بخش روح و جان شيعيان بود.
زهره حق‌پناه، كارشناس ارشد علوم قرآن و نهج‌البلاغه و از مدرسان دانشگاه در خراسان شمالی در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه خراسان شمالی، اظهار كرد: زندگانی امام جواد(ع) سراسر حكمت و بصيرت است.
وی افزود: حضرت جوادالائمه(ع) در دهم رجب سال 195 هجری قمری متولد شد، وی ملقب به ابوجعفر ثانى، مختار، متوكل، متقى، زكى و تقى (چرا كه تقوای الهی را رعايت می‌كرد) منتجب و مرتضى و قانع و جواد و عالم بود. امام رضا(ع) اوصاف امام جواد(ع) را چنين بيان می‌كنند: او راستگو صبور و بردبار و دارای فضيلت و نور چشم مؤمنان و مايه خشم كفار است.
وی ادامه داد: امام جواد(ع) هشت ساله بود كه پدر بزرگوارشان به شهادت رسيدند از آنجا كه اراده الهی برآن بود كه رشته امامت نگسلد حضرت جواد(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام رضا(ع) در خردسالی زمام قافله امامت را به دست گرفت و به امامت رسيد، ايشان نخستين امام شيعه است كه در خردسالی به امامت رسيد و از حكمت برخوردار شد همانطور كه حضرت يحيی در سه سالگی به مقام نبوت رسيد؛ لذا اين مسئله از طرفی حيرت و سرگردانی برخی از شيعيان را كه از دسترسی به ساحت حضور امام جواد (ع) محروم بودند را به‌وجود آورد و آنان را با تنش و اضطراب فكری مواجه كرد.
حق‌پناه اضافه كرد: از طرفی نيز مورد طعن مخالفان و توطئه ظالمان همچون مأمون خليفه عباسی قرار گرفت، مأمون با زيركی و جسارت تمام بر آن شد كه از مسئله خردسالی امام جواد(ع) بهانه‌ای برای برهم ريختن نظام تفكر شيعه بيابد و شكست خويش را در مبارزه با حضرت رضا(ع) جبران كند؛ بنابراين مأمون به‌دنبال يافتن راهی بود تا بتواند قداست مقام حضرت جواد(ع) را میان مردم از ميان ببرد.
وی ادامه داد: او در نخستين اقدامش تلاش كرد دخترش را به اجبار به همسری حضرت درآورد تا شايد از اين راه امام جواد(ع) را زير نظر داشته باشد و از حركت‌ها و تلاش‌های حضرت در رهبری امت آگاهی يابد هر چند اين ازدواج تحميلی در ظاهر معنای ديگری يافته بود در واقع راهی برای پوشاندن خيانت مأمون نسبت به امام هشتم و اظهار ارادت منافقانه به مقام رفيع امامت محسوب می‌شد.
وی ابراز کرد: توطئه ديگری كه مأمون به زعم باطل خود برای اهانت به حريم عصمت امام به كار گرفت، تشويق و ترغيب عالمان و دانشمندان آن روزگار به بحث و جدل علمی با حضرت بود تا خردسالی امام مانع پاسخ درست و جامع شود و در مرحله‌ای فراتر در اعتقاد شيعيان خلل ايجاد كند؛ مأمون كه بارها علم و معرفت ربانی حضرت امام رضا(ع) را در مجالس بحث و مناظره مشاهده كرده بود اين بار گمان می‌كرد كه شايد امام جواد(ع) كه كودكی بيش نيست در پاسخ مسائل علمی فرومانده و مردم از گرد وجود آسمانی آن حضرت پراكنده شوند اما تمامی بحث‌ها و مناظره‌های علمی عاقبت به برتری و درخشش مقام باعظمت امام جواد(ع) پايان می‌گرفت.
حق‌پناه گفت: اين شكست‌های نافرجام در نهايت منجر به اين شد كه ام فضل دختر مأمون با نيرنگ و فرمان معتصم عباسی به امام جواد(ع) زهر بخوراند و او را به شهادت برساند؛ لذا امام درآخر ماه ذيقعده سال 220 هجری قمری در سن 25 سالگی به شهادت رسيد.
اين كارشناس ارشد علوم قرآن و نهج‌البلاغه گفت:. همانطور كه مشاهده می‌كنيم زندگانی ايشان طولانی نبوده اما وجود مقدس اين امام همام در آن مقطع زمانی، روشنی‌بخش روح و جان شيعيان بود.
وی افزود: حضرت جوادالائمه(ع) در دهم رجب سال 195 هجری قمری متولد شد، وی ملقب به ابوجعفر ثانى، مختار، متوكل، متقى، زكى و تقى (چرا كه تقوای الهی را رعايت می‌كرد) منتجب و مرتضى و قانع و جواد و عالم بود. امام رضا(ع) اوصاف امام جواد(ع) را چنين بيان می‌كنند: او راستگو صبور و بردبار و دارای فضيلت و نور چشم مؤمنان و مايه خشم كفار است.
وی ادامه داد: امام جواد(ع) هشت ساله بود كه پدر بزرگوارشان به شهادت رسيدند از آنجا كه اراده الهی برآن بود كه رشته امامت نگسلد حضرت جواد(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام رضا(ع) در خردسالی زمام قافله امامت را به دست گرفت و به امامت رسيد، ايشان نخستين امام شيعه است كه در خردسالی به امامت رسيد و از حكمت برخوردار شد همانطور كه حضرت يحيی در سه سالگی به مقام نبوت رسيد؛ لذا اين مسئله از طرفی حيرت و سرگردانی برخی از شيعيان را كه از دسترسی به ساحت حضور امام جواد (ع) محروم بودند را به‌وجود آورد و آنان را با تنش و اضطراب فكری مواجه كرد.
حق‌پناه اضافه كرد: از طرفی نيز مورد طعن مخالفان و توطئه ظالمان همچون مأمون خليفه عباسی قرار گرفت، مأمون با زيركی و جسارت تمام بر آن شد كه از مسئله خردسالی امام جواد(ع) بهانه‌ای برای برهم ريختن نظام تفكر شيعه بيابد و شكست خويش را در مبارزه با حضرت رضا(ع) جبران كند؛ بنابراين مأمون به‌دنبال يافتن راهی بود تا بتواند قداست مقام حضرت جواد(ع) را میان مردم از ميان ببرد.
وی ادامه داد: او در نخستين اقدامش تلاش كرد دخترش را به اجبار به همسری حضرت درآورد تا شايد از اين راه امام جواد(ع) را زير نظر داشته باشد و از حركت‌ها و تلاش‌های حضرت در رهبری امت آگاهی يابد هر چند اين ازدواج تحميلی در ظاهر معنای ديگری يافته بود در واقع راهی برای پوشاندن خيانت مأمون نسبت به امام هشتم و اظهار ارادت منافقانه به مقام رفيع امامت محسوب می‌شد.
وی ابراز کرد: توطئه ديگری كه مأمون به زعم باطل خود برای اهانت به حريم عصمت امام به كار گرفت، تشويق و ترغيب عالمان و دانشمندان آن روزگار به بحث و جدل علمی با حضرت بود تا خردسالی امام مانع پاسخ درست و جامع شود و در مرحله‌ای فراتر در اعتقاد شيعيان خلل ايجاد كند؛ مأمون كه بارها علم و معرفت ربانی حضرت امام رضا(ع) را در مجالس بحث و مناظره مشاهده كرده بود اين بار گمان می‌كرد كه شايد امام جواد(ع) كه كودكی بيش نيست در پاسخ مسائل علمی فرومانده و مردم از گرد وجود آسمانی آن حضرت پراكنده شوند اما تمامی بحث‌ها و مناظره‌های علمی عاقبت به برتری و درخشش مقام باعظمت امام جواد(ع) پايان می‌گرفت.
حق‌پناه گفت: اين شكست‌های نافرجام در نهايت منجر به اين شد كه ام فضل دختر مأمون با نيرنگ و فرمان معتصم عباسی به امام جواد(ع) زهر بخوراند و او را به شهادت برساند؛ لذا امام درآخر ماه ذيقعده سال 220 هجری قمری در سن 25 سالگی به شهادت رسيد.
اين كارشناس ارشد علوم قرآن و نهج‌البلاغه گفت:. همانطور كه مشاهده می‌كنيم زندگانی ايشان طولانی نبوده اما وجود مقدس اين امام همام در آن مقطع زمانی، روشنی‌بخش روح و جان شيعيان بود.
