یادداشت؛
ابراز ولایت اهل بیت(ع) به شعور است نه شعار / مسئولیت شهروندان کشور امام زمان(عج)
رئیس پژوهشکده فقه اجتماعی بحرالعلوم در یادداشتی به تبیین مسئولیت‌های اجتماعی شهروندان کشور امام زمان(عج) پرداخت و تاکید کرد: ابراز ولایت اهل بیت(ع) به شعور است نه شعار؛ اگر ما به درستی مسئولیت خود را در قبال طبیعت، محیط زیست و آب و خاک کشور رعایت کنیم پیرو حقیقی اهل بیت(ع) خواهیم بود.
به گزارش ایکنا از قم، متن یادداشت رئیس پژوهشکده فقه اجتماعی بحرالعلوم به شرح زیر است: اگر کرونا نبود، این ایام به مناسبت اعیاد شعبانیه و به خصوص نیمه شعبان، همه جای کشور، شاهد برپایی مراسم مختلف و جشن و شادی بودیم. در جای جای قرآن، دعوت به تفکر، تعقل، ریزبینی و بصیرت شده‌ایم اما ما این ریزبینی را در مورد رابطه سه گانه زمین، مردم و حجت خدا، چقدر بکار بسته‌ایم؟.شاید به این نکته توجه نکرده‌ایم که اگر ما زمین را امانتی می‌دانیم که باید به دست حجت خدا برسد، و میراث‌دار زمین هم اوست، فارغ از همه بحث‌های دیگر، ما یعنی افراد جامعه اسلامی، و مسئولان و سیاستگذاران، چقدر در حفظ این میراث دقت کرده و بر آبادانی آن اهتمام ورزیده‌ایم؟ مگر در قرآن نفرمود:«... هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...»(هود/61). درخواست آبادکردن زمین، امری تکوینی است، نه تشریعی، مخاطب کل بنی آدم هستند نه دین‌داران؛ چه، در آیه تلویحا دلیل آبادانی را قبلش ذکر می‌کند که نشات انسانها از زمین است و زندگی و رشد و شکوفایی آنها، بر وجود آبادانی زمین محقق می‌شود.پس به هر دلیل، چه اعتقادی، چه عقلی، ما ملزم به حفظ زمین و جلوگیری از تخریب آن و تلاش برای آباد کردن هستیم.
ذکر چند نمونه کافی است تا بدانیم که نه در سطح فردی و نه اجتماعی، توجه جدی به این مسئله نداشته‌ایم تا آسیبی هر چند جزئی به طبیعت و زمین و به طور کلی میراث حضرت حجت و امانتی که دست ما هست، وارد نیاید. ببینیم زمین و کشوری را که می‌گوییم برای امام زمان است، به چه روزی انداخته‌ایم و با چه رویی می‌خواهیم به دست حضرتش برسانیم؟
به چند نمونه ی کوتاه اشاره می‌کنم: مضرترین پسماند برای طبیعت، ته سیگار است. چند بار خم شده‌ایم تا از روی زمین برداریم، بگذریم که برخی حتی در مسیر جمکران، سیگار می‌کشند و خیلی راحت، روی زمین پرتاب می‌کنند. اگر دولت و شهرداری بی دقتی می‌کنند در دفع و دفن پسماند، آیا ما نیز وظیفه‌ای نداریم که لااقل در منزل، پسماند را به حداقل برسانیم؟ و آن را در محل تفکیک کنیم. چند بار همت کرده ایم تا پلاستیک‌های داخل طبیعت را جمع آوری کنیم؟ چقدر سعی کرده‌ایم مواد پلاستیکی را از دایره پسماندمان، حذف کنیم؟ چند بار برای خرید، کیسه‌های پارچه‌ای برده‌ایم؟ واقعا در مصرف آب، اسراف نمی‌کنیم؟ حتی در غسل و وضو؟ کشور ما جزء نخستین کشورها در اسراف و دور ریز مواد غذایی است و آیا این .. مایه شرم‌ساری نیست؟.
هیچ توجه داشته‌ایم نسبت به حیوان آزاری‌های کوچک و بزرگی که می‌کنیم، یا در اطرافمان اتفاق می افتد بی تفاوتیم. چند بار بدون دلیل، مورچه‌ها را کشته‌ایم؟ یا چقدر دیده‌ایم با دستگاه برقی، پشه‌ها را می‌ترکانند و فقط صدایش را شنیده، بی تفاوت عبور کرده‌ایم. فراموش نکنیم که علی(ع) فرمودند: اگر اطباق هفتگانه دنیا را به من بدهند، حاضر نیستم پوست جویی را از دهان مورچه‌ای برگیرم. بله، از بس خوانده‌ایم و شنیده‌ایم، برایمان عادی شده است.
در شمال و جنوب کشور، پرندگان مهاجر را شکار می‌کنند، در حد چند میلیونی، ما می‌خریم و می خوریم و لذت می‌بریم. مرغداری‌های گوشتی و تخمی و کشتارگاه‌ها، با قساوت تمام، در سخت‌ترین وضع حیوان‌آزاری، تخم مرغ و مرغ تولید می‌کنند، ما می‌خوریم، لذت می‌بریم، و بی تفاوت به آن هستیم؛ سگ‌کشی در شهرمان توسط شهرداری و مخفیانه انجام می‌شود، نه آگاهی داریم و حتی اگر داشته باشیم، خم به ابرو نمی‌آوریم.
در کشور امام زمان، بجز صدور پروانه شکار تفریحی داخلی، برای خارجی‌ها نیز پروانه شکار فروخته می‌شود برای تفریح، مسابقه و شرط‌بندی، با دسر خوشگذرانی هایی خاص، ما اصلا اطلاع نداریم، و اگر بدانیم هم معلوم نیست خم به ابرو آوریم. در خوزستانی که به خاطر خشک کردن هور و ندادن حق آبه‌ها و احداث غیر اصولی سدها، و عوامل خارج مرز، شاهد ریزگردهایی هستیم که قبلا نبوده، امروزه اما برای مقابله با آنها، دست به شکل دیگری از طبیعت‌کشی و مرگ پاشی می‌زنند؛ مالچ‌پاشی نفتی صورت می‌گیرد که بدترین آسیب را به زیست بوم آنجا وارد می کند، ما در مقابله با آن چه کرده‌ایم؟. آیا هیچ وظیفه‌ای در قبال مملکت امام زمانمان نداریم و زمین ملک عده‌ای خاص از مسئولان است که هر گونه خواستند تصمیم بگیرند و به عنوان توسعه و عمران، هر بلایی خواستند بر سر طبیعت، کوه ها، تالابها و جنگل‌ها وارد بیاورند؟.
امروزه، در کشور امام زمان، نوبت رسیده به پرورش کروکودیل، تا آن را با سخت‌ترین وضع بکشند، و پوستش را برای استفاده در مد لباس و کیف و کفش و ... برخی فوق لاکچری‌ها، استفاده کنند و ما نیز در ترویج دنیاگرایی و حیوان‌آزاری سهیم باشیم. به چه علتی؟ درآمد و تولید و اشتغال‌زایی، آن هم به هر وسیله‌ای. چوب جنگل‌های هیرکانی و زاگرس و ... قاچاق یا رسمی برداشت می‌شود و اگر این چنین ادامه پیدا کند، تا چند دهه دیگر جنگلی در کشور امام زمان باقی نخواهد ماند.تالاب انزلی، هور، گاوخونی، و ... را فقط سری بزنیم و ببینیم چه بوده و چه شده. مدتی قبل، مردم خوزستان، برای مرگ هزاران نخل، مجلس عزا گرفتند، شما شنیدید؟ و اگر آری، چه کردید؟
هوا، این‌هوای ناسالم، به دست چه کسانی در کلان‌شهرها پدید آمده؟ مگر هر یک از ما در تولید هوای ناسالم مسئول نیستیم؟ چند بار با خودمان گفتیم: کشور امام زمان باید هوای آن پاک باشد، آیا امروز تا محل کار پیاده‌روی می‌کنیم؟ و اساسا چقدر مراقب و ریزبین در حفظ مملکت امام زمان هستیم، تا خدشه‌ای به آن وارد نیاید؟.
سیدمهدی طباطبایی بحرالعلوم
انتهای پیام 
