برخی حساسیت‌ها دلیلی بر کم‌کاری درباره حضرت زهرا (س) نباشد + فیلم و صوت
یک کارگردان و نویسنده تئاتر گفت: حساسیت‌هایی که پیرامون زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) وجود دارد نباید بهانه‌ای برای کم کاری در پرداختن به ایشان در هنر نمایش باشد چون برای رفع برخی موانع، می‌توان راهکار اندیشید.
حسین فدایی حسین، کارگردان و نویسنده تئاتر در گفت‌و‌گو با ایکنا پیرامون چرایی کم‌کاری درباره شخصیتی چون حضرت زهرا(س) در هنرهای نمایشی بیان کرد: زندگی حضرت زهرا(س) پر از مصائبی است که نشان دادن آن دردها از عهده هر فردی برنمی‌آید اما مسئله اصلی اینجاست زندگی این حضرت دربرگیرنده حساسیت‌هایی است که به فیلمسازان اجازه نمی‌دهد به این حوزه نزدیک شوند. برای مثال می‌توان به برخی اختلاف‌نظرها که بین شیعه و سنی وجود دارد، اشاره کرد. این مسئله به‌اندازه‌ای جدی است که در برخی نقاط کشور پیرامون این موضوع نمی‌شود سخن گفت. بنابراین برای پرهیز از اختلافات مذهبی و صدمه دیدن وحدت در جامعه اسلامی، کارهای نمایشی با محوریت حضرت فاطمه(س) تعدادشان کم است.
وی ادامه داد: حساسیت‌هایی که بیان کردم نباید دلیلی برای کم‌کاری درباره حضرت زهرا(س) باشد چون می‌توان کارهایی را تولید کرد که بدون خدشه واردکردن به وحدت مسلمانان به بانوی دوعالم توجه داشته باشد. یکی از راهکارها این است که به‌صورت مستقیم داستان زندگی وی بیان نشود. این رویکرد هم باعث می‌شود همه با نمایش مربوطه ارتباط برقرار کنند و همچنین اثر از برخی ممانعت‌ها در امان بماند.
این نویسنده ادامه داد: مزیت دیگر نگاه غیرمستقیم به موضوعاتی با محوریت حضرت زهرا(ص) این است که مخاطبان دیگر به قشری خاص خلاصه نمی‌شوند بلکه همه نوع سلیقه‌ای بیننده چنین کارهایی خواهند بود. این اتفاق را در نمایش «بانوی بی‌نشان» شاهد بودم. توصیه اکید من به نویسندگان و کارگردانان تئاتر این است برای جذب حداکثری در این رابطه به قصه‌هایی رجوع کنیم که در قالب داستان‌های امروزی به زندگی حضرت زهرا(س) توجه دارند.
وی تاکید کرد: مهم‌ترین کاری که در نمایش «بانوی بی‌نشان» انجام دادم این بود که موضوع را با قصه‌ای امروزی درهم آمیختم. حضرت زهرا(س) مزاری بی‌نشان دارد. این اتفاق برای شهدای گمنام ما نیز رخ‌داده است. برای همین با محور قرار دادن قصه‌ای با محوریت شهدا، حضرت زهرا(س) را هم در نمایشنامه مدنظر قرار دادیم.
فدایی حسین تصریح کرد: با توجه به حساسیت‌هایی که بیان شد در تئاتر «بانوی بی‌نشان» تلاش کردم از هرگونه مسئله حساسیت‌زا پرهیز داشته باشم. در ضمن تاکیدم روی اشتراکاتی بود که بین شیعه و سنی پیرامون حضرت زهرا(س) وجود داشت. برای همین به قصه‌ای انسانی روی آوردیم. داستان «بانوی بی‌نشان» درباره مادری است که برای یافتن فرزند گمشده‌اش به مدینه می‌رود تا از حضرت زهرا(س) فرزند خود را طلب کند.
انتهای پیام
