Pahintulot ng Qur’an para sa Pagtatayo ng mga Moske sa Ibabaw ng Libingan ng mga Pinuno ng Panrelihiyon
Ang pagbisita sa mga libingan ng banal na mga tao ay isang katanggap-tanggap na gawain sa lahat ng Islamikong mga Madhhab, maging sa Wahhabismo. Gayunpaman, naniniwala ang mga Wahhabi na kapag namatay ang isang tao, sarado na ang kanyang kaso at hindi makakarating sa kanya ang mga gantimpala ng mabubuting gawa katulad ng pagbigkas ng Qur’an, pagtutulong sa nangangailangan, atbp. Naniniwala sila na ang pagbisita sa mga libingan ay pinahihintulutan kung ito ay nagpapaalala sa mga bisita ng Akhirah at ang mga bisita ay maaari lamang umiyak para sa kanilang sariling mga kasalanan.
Gayunpaman, ito ay naiiba sa ipinakita ni Propeta Muhammad (SKNK) at sa mga turo ng Islam. Ang Propeta ng Islam ay minsang nagsabi na ang isang taong naglalakbay sa Mekka at pagkatapos ay bumisita sa kanyang libingan ay katulad ng isang taong nakatagpo sa kanya sa kanyang buhay. Sinabi rin niya na ang isang taong naglalakbay sa Mekka at umiiwas sa pagbisita sa kanyang libingan ay talagang minamaltrato sa kanya.
Pahintulot na magtayo ng moske sa ibabaw ng puntod ng mga pinuno ng panrelihiyon
Ayon sa talata 21 ng Surah Al-Kahf, ang pagtatayo ng mga moske sa ibabaw ng libingan ng banal na mga tao ay hindi lamang pinahihintulutan ngunit inirerekomenda rin. Sa talata, sinabi ng Dakilang Allah na ipinaalala Niya sa mga tao ang kuwento ng mga Tao ng Kahf upang bigyang-katiyakan ang mga tao tungkol sa Araw ng Muling Pagkabuhay. Nang maunawaan ng mga tao ang katayuan ng pitong mga indibiduwal, na natulog sa isang yungib sa loob ng mga 300 na mga taon ayon sa kalooban ng Diyos, ang tapat na mga taong ito ay natulog muli at namatay. Isang pagtatalo ang sumiklab sa mga tao tungkol sa kung ano ang gagawin para sa kanila at sa wakas, nagpasya silang magtayo ng isang moske sa ibabaw ng kanilang libingan.
Ang artikulong ito ay nagmula mula sa mga pahayag na ginawa ni Ali Asghar Rezvani, isang mananaliksik sa mga relihiyon.
