حجتالاسلام و المسلمین سیدابوالحسن نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب و عضو جامعه روحانیت مبارز، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره وظایف دولت و روحانیت در حوزه فرهنگ گفت: در حوزه فرهنگ یکسری وظایف حاکمیتی و یکسری وظایف مردمی وجود دارد. براین اساس وظایف حاکمیتی بر عهده دولت و وظایف مردمی بر عهده روحانیت و سایر اقشار مردمی است.
وظایف حاکمیتی و مردمی؛ مرز تکالیف دولت و روحانیت در حوزه فرهنگ
وی ادامه داد: مثلا روحانیت که نمیتواند سینما بسازد یا بتواند فیلمها، تئاترها، کتب و ... را کنترل کند زیرا ساز و کار کنترل آنها را ندارد. در واقع اینها مربوط به بخش حاکمیتی است که وظیفه دولت است.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب اظهار کرد: اما بخش مردمی حوزه فرهنگ مربوط به وظایفی چون تبلیغ، تبیین، روشنگری و پاسخگویی است که وظیفه نهادهایی مانند روحانیت است.
حجتالاسلام نواب با بیان اینکه برهمین مبنا مرز وظایف دولت و روحانیت در حوزه فرهنگ کاملا شفاف است، گفت: براین اساس کسی نمیتواند از وظیفه خود شانه خالی کند و آن را به دیگری بسپارد.
دولت بسترساز تبلیغ دین باشد نه مبلغ
وی ادامه داد: دولت مبلغ نیست ولی باید بسترهای تبلیغ و تبیین ارزشهای دینی را فراهم کند و در واقع جهتگیریها را در حوزه فرهنگ مشخص کند. به عبارتی دولت ابزار دارد و روحانیت باید از این ابزارها استفاده کند.
حجتالاسلام نواب در مورد چگونگی مواجهه با ناهنجاریهای فرهنگی از سوی دولت و روحانیت گفت: در اینجا ابزارهای حاکمیتی در اختیار دولت است و دولت و روحانیت وظیفه مشخصی در برخورد با معضلات فرهنگی و اجتماعی دارند.
اعمال قانون؛ وظیفه دولت در برخورد با معضلات فرهنگی
وی تصریح کرد: دولت باید اعمال قانون کند و روحانیت باید کار فرهنگی مستمر خود را در جامعه انجام دهد. مثلا دولت امروز چندین هزار کارمند خانم دارد لذا میتواند به وزارتخانهها بگوید شرط استخدام رعایت حجاب است و در این زمینه قانون را اعمال کند.
حجتالاسلام نواب درباره نقش ناهماهنگی میان نهادها مانند روحانیت، صدا و سیما، رسانهها در بحث ترویج فرهنگ اسلامی گفت: من این را ناهماهنگی نمیدانم. روحانیت باید کار خودش را انجام دهد و رسانهای مانند صدا و سیما نیز مسیر خودش را دارد و اینگونه نیست که اثر همدیگر را خنثی کنند.
وی در پایان اظهار کرد: ما نباید انتظار داشته باشیم همه مثل هم فکر کنند؛ تنوع در تبلیغ و تکثر در فرهنگ وجود دارد و این اجتنابناپذیر است.