مروری بر آثار بانو همايونی/3
«سفرنامه»؛ بيان خاطرات شخصی و علمی بانو «همايونی» از زبان وی
گروه فعاليت‌های قرآنی: بانو علويه همايونی در كتاب سفرنامه خاطرات زندگی شخصی و علمی خود را از آغاز تولد تا سال 1387 نوشته است.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، اين كتاب در واقع زندگی‌نامه بانو همايونی است كه از آغاز خلقت تا اتفاقات و خاطرات سال 1387 را شامل می‌شود. وی در بخشی از آغاز كتاب مینويسد: «سفر من به دنيا از اين‌جا شروع شد كه حكم «وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا» درباره من صادر شد، ولی خوشبختانه افراد دلسوز و مهربانی منتظر بودند و به پيشواز آمده و همه وسائل را فراهم كرده بودند.
همايونی در تعريف من در جمله بالا مینويسد: «زينت‌السادات همايونی متخلص به علويه همايونی، نام پدر سيد‌رحيم همايونی و نام مادر سلطان آغا همايونی. وی می‌افزايد: «كم كم به جايی رسيدم كه بايد بعضی امورم را خودم انجام دهم، مثل اين‌كه يك ندای غيبی مرا متذكر می‌نمود كه انسانيت تحميل به ديگران را شايسته نمی‌داند، دست و پای خود را جمع كن و برای حركت سريع‌تر آماده باش و بدان كه موضوع «لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا» به آخر رسيد و برای موضوع ديگر آماده باش.
وی در بخشی از خاطرات دوران كودكی مینويسد: در زمان طفوليت گاهی دوست می‌داشتم كه با خود تنها باشم و گريه كنم، مثل اين‌كه گرفتار محبوب و معشوقی بودم كه هرگز او را نمی‌ديدم، ولی قادر به فراموشی او هم نبودم. تدريجاً به كمك بزرگ‌ترها به ويژه مادرم با قرآن آشنا شدم و اين آيه مباركه توجه مرا جلب كرد كه آفريينده من فرموده است: «قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ» با اين تذكر و با اين نويد احساس آرامشی نمودم و همواره مترصد اين بودم كه آيا سخنی نويدبخش‌تر از اين هم خواهم شنيد؟
همايونی در بخش‌های ديگری از اين سفرنامه مینويسد: آری. كشتی زمان در حركت است و مرا با خود می‌برد، شب و روز به وضع منظمی به وجود می‌آيد و سپری می‌شود، زيرا عالم، عالم حركت است و از حركت به وجود آمده، اگر متحرك نيستند، پس چگونه، سال، شب و روز و ساعات و دقائق زمان سپری می‌شود و حركت وضعی زمين متجلی می‌شود و حركت وضعی زمين متجلی می‌شود، معلوم می‌شود كه اين حركت تحت نظام احسن و حساب شده‌ای بدون تخلف انجام می‌گيرد.
وی در بخش ديگری از سفرنامه در بيان خاطره‌ای از اولين سال روزه گرفتنش بيان می‌كند كه يادم می‌آيد ماه مبارك رمضان اولين سالی بود كه روزه می‌گرفتم، برای تشخيص اوقات سحر از حركت ماه و ستارهها استفاده می‌كرديم، زيرا هنوز برق و چراغ برق نبود و رواج نداشت و يا در ايران يا در اصفهان نيامده بود و ... چنان با ستارهها انس گرفته بودم كه كاملا ستارهها را می‌شناختم و اوقات شب به ويژه ماه مبارك رمضان را در حركت ستارهها يا مهتاب‌ها تشخيص می‌دادم.
همايونی در مورد آشنايی و شاگردی خود با بانو مجتهده امين می‌گويد: من اولين فردی بودم كه به شاگردی فيوضات وجود معظم لها به خدمت ايشان راه يافتم، زيرا حضرتش اهل تظاهر و فخر و مباهات نبود كه مردم او را از جهت فضيلت باطنی بشناسند و فكر می‌كنم راز موفقيت ايشان همين گم‌نامی او بوده است، زيرا برای اهل فن پوشيده نيست كه عاشقان راه حقيقت با از خودگذشتگی و تواضع و گم‌نامی درجات مقام را می‌پيمايند و هر چه مرتبه علمی و كمالات آن‌ها بالا می‌رود، معرفت و معنويت آن‌ها تعالی پيدا می‌كند.
وی می‌افزايد: بانوی ايرانی، حجتی بود بر زنان زمان خود و بر زنان امروز ايران اسلامی. بانوی ايرانی هوای نفس را بر اوامر و نواهی الهی و دستورات انسا‌ن‌ساز قرآن ترجيح نمی‌داد، معنای تقوا را به خوبی تشخيص داده بود و می‌دانست: «وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ» يعنی چه؟ و ارزش انسانيت را تعقل نموده و ايمان به مبدأ و معاد كه تراوش عقل سالم و فطرت توحيدی هر انسان است.
همايونی در قسمتی از اين كتاب مینويسد: اين منت پروردگار و توفيق الهی بود كه هم‌زمان با مسئوليت دبستان و گرفتاری مكتب فاطمه(س) به ترجمه اربعين الهاشميه و تأليف كتاب زن مظهر خلاقيت الله و نيز ترجمه جزئی از اسرار آلايات ملاصدرا موفق شدم و به يقين می‌دانم اين كرامت حضرت زهرا(س) و مكتب ايشان بود.
در بخشی از مقدمه ناشر اين كتاب آمده است: خانم علويه همايونی يكی از شاگردان به نام حاجيه خانم امين بوده و دارای چندين اثر و ترجمه معتبر و مدرس پرافتخار مكتب شريف فاطمه(س) كه بيش از 30 سال در اين مكتب مقدس به تدريس علوم دينی مشغول و شاگردان فاضله بسياری در مكتب او پرورش يافته و هر كدام به نوبه خود دانشمندان فاضله‌ای می‌باشند.»
اجازه روائی به علويه همايونی توسط بانو مجتهده امين و تقريظ و تشكر بانوی ايرانی از علويه همايونی به مناسبت ترجمه كتاب اربعين هاشميه و مقدمه ناشر بخش‌های ديگری از اين اثر است. اين كتاب در سال 1387 توسط انتشارات گلبهار به شمارگان 3000 نسخه به بهای 10000 ريال منتشر شد.
همايونی در تعريف من در جمله بالا مینويسد: «زينت‌السادات همايونی متخلص به علويه همايونی، نام پدر سيد‌رحيم همايونی و نام مادر سلطان آغا همايونی. وی می‌افزايد: «كم كم به جايی رسيدم كه بايد بعضی امورم را خودم انجام دهم، مثل اين‌كه يك ندای غيبی مرا متذكر می‌نمود كه انسانيت تحميل به ديگران را شايسته نمی‌داند، دست و پای خود را جمع كن و برای حركت سريع‌تر آماده باش و بدان كه موضوع «لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا» به آخر رسيد و برای موضوع ديگر آماده باش.
وی در بخشی از خاطرات دوران كودكی مینويسد: در زمان طفوليت گاهی دوست می‌داشتم كه با خود تنها باشم و گريه كنم، مثل اين‌كه گرفتار محبوب و معشوقی بودم كه هرگز او را نمی‌ديدم، ولی قادر به فراموشی او هم نبودم. تدريجاً به كمك بزرگ‌ترها به ويژه مادرم با قرآن آشنا شدم و اين آيه مباركه توجه مرا جلب كرد كه آفريينده من فرموده است: «قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا یَأْتِیَنَّكُم مِّنِّی هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ» با اين تذكر و با اين نويد احساس آرامشی نمودم و همواره مترصد اين بودم كه آيا سخنی نويدبخش‌تر از اين هم خواهم شنيد؟
همايونی در بخش‌های ديگری از اين سفرنامه مینويسد: آری. كشتی زمان در حركت است و مرا با خود می‌برد، شب و روز به وضع منظمی به وجود می‌آيد و سپری می‌شود، زيرا عالم، عالم حركت است و از حركت به وجود آمده، اگر متحرك نيستند، پس چگونه، سال، شب و روز و ساعات و دقائق زمان سپری می‌شود و حركت وضعی زمين متجلی می‌شود و حركت وضعی زمين متجلی می‌شود، معلوم می‌شود كه اين حركت تحت نظام احسن و حساب شده‌ای بدون تخلف انجام می‌گيرد.
وی در بخش ديگری از سفرنامه در بيان خاطره‌ای از اولين سال روزه گرفتنش بيان می‌كند كه يادم می‌آيد ماه مبارك رمضان اولين سالی بود كه روزه می‌گرفتم، برای تشخيص اوقات سحر از حركت ماه و ستارهها استفاده می‌كرديم، زيرا هنوز برق و چراغ برق نبود و رواج نداشت و يا در ايران يا در اصفهان نيامده بود و ... چنان با ستارهها انس گرفته بودم كه كاملا ستارهها را می‌شناختم و اوقات شب به ويژه ماه مبارك رمضان را در حركت ستارهها يا مهتاب‌ها تشخيص می‌دادم.
همايونی در مورد آشنايی و شاگردی خود با بانو مجتهده امين می‌گويد: من اولين فردی بودم كه به شاگردی فيوضات وجود معظم لها به خدمت ايشان راه يافتم، زيرا حضرتش اهل تظاهر و فخر و مباهات نبود كه مردم او را از جهت فضيلت باطنی بشناسند و فكر می‌كنم راز موفقيت ايشان همين گم‌نامی او بوده است، زيرا برای اهل فن پوشيده نيست كه عاشقان راه حقيقت با از خودگذشتگی و تواضع و گم‌نامی درجات مقام را می‌پيمايند و هر چه مرتبه علمی و كمالات آن‌ها بالا می‌رود، معرفت و معنويت آن‌ها تعالی پيدا می‌كند.
وی می‌افزايد: بانوی ايرانی، حجتی بود بر زنان زمان خود و بر زنان امروز ايران اسلامی. بانوی ايرانی هوای نفس را بر اوامر و نواهی الهی و دستورات انسا‌ن‌ساز قرآن ترجيح نمی‌داد، معنای تقوا را به خوبی تشخيص داده بود و می‌دانست: «وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ» يعنی چه؟ و ارزش انسانيت را تعقل نموده و ايمان به مبدأ و معاد كه تراوش عقل سالم و فطرت توحيدی هر انسان است.
همايونی در قسمتی از اين كتاب مینويسد: اين منت پروردگار و توفيق الهی بود كه هم‌زمان با مسئوليت دبستان و گرفتاری مكتب فاطمه(س) به ترجمه اربعين الهاشميه و تأليف كتاب زن مظهر خلاقيت الله و نيز ترجمه جزئی از اسرار آلايات ملاصدرا موفق شدم و به يقين می‌دانم اين كرامت حضرت زهرا(س) و مكتب ايشان بود.
در بخشی از مقدمه ناشر اين كتاب آمده است: خانم علويه همايونی يكی از شاگردان به نام حاجيه خانم امين بوده و دارای چندين اثر و ترجمه معتبر و مدرس پرافتخار مكتب شريف فاطمه(س) كه بيش از 30 سال در اين مكتب مقدس به تدريس علوم دينی مشغول و شاگردان فاضله بسياری در مكتب او پرورش يافته و هر كدام به نوبه خود دانشمندان فاضله‌ای می‌باشند.»
اجازه روائی به علويه همايونی توسط بانو مجتهده امين و تقريظ و تشكر بانوی ايرانی از علويه همايونی به مناسبت ترجمه كتاب اربعين هاشميه و مقدمه ناشر بخش‌های ديگری از اين اثر است. اين كتاب در سال 1387 توسط انتشارات گلبهار به شمارگان 3000 نسخه به بهای 10000 ريال منتشر شد.
