اکبری صحت: توقف تولید، سینما را نابود می‌کند
یک کارشناس سینما گفت: اینکه فکر کنیم به بهانه کرونا باید تولید را متوقف کنیم، اشتباه محض است، زیرا آسیب‌های این امر بسیار بیشتر از آن چیزی است که فکر می‌کنیم و می‌توان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از آسیب‌ها تا حد امکان ایمن ماند.
جلیل اکبری صحت، کارشناس و منتقد سینما در گفت‌و‌گو با ایکنا درباره فعالیت سینما در شرایط کرونایی و آنچه که در سال جاری بر هنر هفتم گذشت، چنین اظهار نظر کرد: شرایطی که برای سینما در سال که گذشت به وجود آمد، ربطی به خود سینما ندارد، بلکه اتفاقی بود که از بیرون بر هنر هفتم وارد شد، البته عیان است که رکود سینما موقعیت سینماگران و سالن‌داران و مخاطب را متزلزل کرده است.
وی افزود: لازم به ذکر است دولت آن حمایتی که تصور می‌شد همانند دیگر جاهای دنیا رخ دهد در کشور ما فراهم نکرد. این مسئله نیز جدا از شرایط تحریم به نوع نگاه بر می‌گردد که مدیران نسبت به هنر هفتم دارند. در چنین شرایطی که می‌بینیم سینما شرایط خوبی در هم ارکانش ندارد.
اکران آنلاین، رویکردی ناموفق در سینمای ایران
این کارشناس رسانه ادامه داد: تنها اتفاق خوشایند در سینما به‌کارگیری اکران آنلاین بود که آن با دزدی آثار سینمایی که به واسطه عدم توانایی از حفاظت رخ داد، ناموفق ماند. درمجموع تصور من این است. سینمای ایران همانند دیگر کشور پسرفت داشته، هرچند تمام تلاش خود را کرد که زنده بماند.
بیشتر بخوانیم:
صحت در پاسخ به این مطلب که برخی‌ها اعتقاد دارند در شرایطی که این همه فیلم اکران نشده باقی مانده آیا صحیح است تولید انجام شود؟ جواب داد: در همه جای دنیا سینما تا دو سال آینده اشباع تولید دارد، چون اگر هم بیماری کرونا از بین برود مردم به راحتی به سینماها باز نخواهند گشت. ایران نیز به این وضعیت مبتلاست، اما در ایران به واسطه اینکه تلویزیون از شرایط پیش آمده در جهت ارتقای کمی و کیفی تولیدات بهره نبرده و نتوانسته در جهت اشتغال‌زایی موفق عمل کند، سینماگران بیش از دیگر همکارانشان در دنیا با آسیب مواجه شده‌اند.
وی افزود: اما اگر بخواهم درباره چرایی تولید در شرایط کرونایی که عده‌ای به آن معتقدند پاسخ دهیم باید بگویم این پرسش از اساس غلط است، چون آنچه در تولید انجام می‌شود با هدف درست اقتصادی رخ می‌دهد، زیرا هیچکس حاضر نیست پول خود را بدون سنجیدن شرایط دور بریزد، پس عدم تولید در حقیت به معنای نابود کردن بخش عظیمی از خانواده تولید در سینماست، هرچند ممکن است پرسیده شود تولید برای سازمان‌هایی چون اوج، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یا بنیاد سینمایی فارابی قابل درک است، اما چرا بخش خصوص در وضعیت موجود فعالیت می‌کند؟ جواب این است. در نهایت این شرایط تمام می‌شود، اما فیلمی که هم اکنون تولید شده به لحاظ خرج و مخارج، هزینه‌هایش کمتر از سال آینده و یا دو سال بعد است، پس این موضوع، سرمایه‌گذاری عوامل تولید را توجیه می‌کند.
این کارشناس سینما تاکید کرد: برخی از انتقادات چندان نباید جدی گرفته شود، چون اصولاً برخی‌ها اصل کارشان با مخالفت بنا شده است، زیرا اگر هم تولید در سینما ایران تعطیل شده بود آنها مخالفت می‌کردند که چرا تولید در سینمای کشورمان تعطیل شده است. نکته دیگر اینکه برخی چون خود قادر نیستند در این شرایط بنا به هر دلیلی فیلم تولید کنند از ساخت آثار سینمایی توسط دیگران انتقاد می‌کنند.
وی در پایان گفت: انسان به امید زنده است و امیدواری می‌تواند بسیاری از مشکلات را از پیش روی بردارد، برای همین توصیه به امیدواری همیشه بهتر از ناامیدی است. همچنین سینما رویا‌پردازی در جامعه را زنده نگه می‌دارد، پس اگر بخواهیم این هنر صنعت را بی‌جان کنیم جامعه را کم‌رمق کرده‌ایم.
انتهای پیام
