عقاید تحمیلی، انسان معتقد بار نمی‌آورد + فیلم
خداوند در آیه 256 سوره بقره تأکید می‌کند که علما و مبلغان مسلمان در نشان دادن راه اسلام از بیراهه مسئولند و عقاید ظاهری، ساختگی و ضعیف که بر مردم تحمیل شود، در برابر تهدیدها دوام نمی‌آورد و انسان معتقد بار نمی‌آورد.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی میرزایی، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در سی‌امین و آخرین قسمت از سلسله درس‌گفتار «آیات و حیات» که به همت ایکنا و به‌صورت ویدئویی تهیه شده است با اشاره به آیه 256 سوره بقره تأکید کرد که اصولاً دین که از یک سلسله اعتقادات قلبى ریشه و مایه مى‌گیرد ممکن نیست تحمیلى باشد.
مشروح سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین میرزایی به زبان عربی و با زیرنویس فارسی در آخرین قسمت از برنامه بدین قرار است:
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین.
بینندگان عزیز سلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
در اینجا آیه مبارکه 256 سوره بقره را برای شما قرائت می‌کنیم: «در دين هيچ اجبارى نيست و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است، پس هر كس به طاغوت كفر ورزد و به خدا ايمان آورد به يقين به دستاويزى استوار كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است و خداوند شنواى داناست».
این آیه که در سیاق آیة‌الکرسی آمده و از مشهورترین و عظیم‌ترین آیات قرآن است، در واقع اهمیت این را روشن می‌کند که اعتقاداتی که انسان برای خود تشکیل می‌دهد باید در فضایی از آزادی، اختیار و اراده باشد، زیرا زور و اجبار نمی‌تواند انسان معتقد بار بیاورد. انسان به چیزی که از سر اجبار باشد، اعتقاد ندارد. زورگویی حکومت‌ها ممکن است قرن‌ها ادامه داشته باشد و به شکلی غیرمستقیم و غیرواضح اعتقاداتی بسازد. این را می‌دانیم و قبول داریم که ممکن است مواردی را داشته باشد؛ اما طبیعت انسان این است که عقیده‌ای را از سر اجبار نمی‌پذیرد و عقیده پس از روشن شدن راه از بیراهه شکل می‌گیرد.
انسان سلیم حقیقتاً به دنبال اعتقادات صحیح است که دائماً از طریق برتری راه هدایت و آگاهی بر انحراف و ضلالت می‌آید. وقتی راه و بیراهه روشن شد، انسان شهروند در جامعه، پسر و دختر شخص و خانواده نسبت به راه و بیراهه بصیرت پیدا می‌کنند و آن زمان است که با اراده خود، حق، هدایت و دین را انتخاب و شرارت و گمراهی را ترک می‌کند؛ اما قبل از اینکه راه و بیراهه روشن شود، انسان جاهل گفتمان و دعوت خود را بر موضوعی اشتباه بنا می‌کند. دعوت زمانی مطرح می‌شود که انسان خیر و شرّ را روشن کرده باشد.
ما در بیان راه و بیراهه اسلام مقصر هستیم. ما مبلّغان و علما باید بر بیان راه و بیراهه انسان متمرکز شویم. سپس دست انسان را باز بگذاریم تا اراده کند و قدرت انتخاب این اندیشه‌ها را داشته باشد؛ آن موقع اختیارات انسانی هم مستحکم خواهد بود و از آنجایی که انسان در برابر کسی که عقاید او را تعیین کند، مقاومت می‌کند؛ عقاید ظاهری، ساختگی و ضعیف که بر فرزندان و مردم ما تحمیل می‌شود، در برابر تهدیدها دوام نمی‌آورد. از خداوند توفیق، خیر و اعتقادات سلیم را می‌خواهیم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
انتهای پیام
