شیوه‌های شیطان در پیشگیری از توبه + فیلم

بندگی برای باریتعالی جز در مسیر صراط مستقیم محقق نمی‌شود؛ اما چه بسیار بیراهه‌ها که انسان را از مسیر اصلی منحرف می‌کند. ماه مبارک رمضان فرصت ارزشمندی است تا انسان روح را به سمت عروج و اعتلا سوق دهد و به خداوند تقرب جوید. اما قرار گرفتن در مسیر سعادت نیاز به دانش و آگاهی دارد؛ همان گوهر‌های نابی که در قرآن کریم و سیره ائمه معصومین بیان شده و چراغ راه برای رسیدن به سرمنزل مقصود است.

در این راستا خبرگزاری ایکنا طی ماه مبارک رمضان بنابر رسالت رسانه‌ای خود، مجموعه درس‌گفتار‌های «به سوی نور» را با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمد شریفانی، پژوهشگر قرآن کریم گردآوری کرده است و به صورت روزانه در ماه رمضان منتشر می‌کند. در نوزدهمین قسمت از این مجموعه آموزشی به موضوع «حربه‌های شیطان» پرداخته شده است که در ادامه می‌بینیم و می‌خوانیم.

در ادامه گفتار پیشین به حربه‌های شیطانی از طریق صراط مستقیم اشاره می‌کنیم. همانطور که پیامبر برای هدایت مردم شیوه‌های گوناگونی را به کار می‌گرفت، شیطان هم در مزاحمت، از شیوه‌های گوناگونی استفاده می‌کند. یکی از شیوه‌هایی که شیطان استفاده می‌کند، قسم است. معمولاً مردم روی قسم حساس هستند و اگر کسی به چیزی قسم بخورد، به حرفش اعتماد می‌کنند. شیطان با قسم آدم و حوا را فریب داد؛ «وَ قاسَمَهُما إِنِّی لَکُما لَمِنَ النّاصِحینَ، سوگندهاى شدیدى یاد کرد، که من خیرخواه شما هستم»(آیه 21 سوره اعراف).

حربه بعدی نصیحت است. بعضی وقت‌ها افراد برای اینکه ما را به انحراف بکشانند با زبان دلسوزی وارد می‌شوند، در واقع یک روز با زبان استدلال و یک روز با زبان دلسوزی. فرد برای ما دلسوزی می‌کند و می‌گوید؛ من ناصح تو هستم. همانطور که شیطان هم به آدم و حوا می‌گفت، من برای نصیحت آمده‌ام و برای اینکه به جاودانگی برسی، باید از میوه این درخت بخوری. غافل از اینکه این نصیحت نبود و خیانت بود. بعضی‌ها به خیانت، لباس نصیحت می‌پوشانند. در جامعه خودمان هم از این خیانت‌های نصیحت‌گونه کم نداریم.

سومین حربه(که با گفتار قبل، هشتمین حربه می‌شود) که شیطان برای فریب آدم‌ها به کار می‌برد، امروز را به فردا انداختن است. وقتی این آیه قرآن نازل شد که «وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِم وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ؛ و آنان که اگر کار ناشایسته کنند و یا ظلمی به نفس خویش کنند، خدا را به یاد آرند و از گناه خود (به درگاه خدا) توبه کنند و کیست جز خدا که گناه خلق را بیامرزد»، شیطان فراخوانی داد که‌ ای وای ما برای فریب بنی‌آدم چه کنیم؟ بالاخره وقتی ما فریب دادیم، آن‌ها توبه می‌کنند و خداوند آن‌ها را می‌بخشد.

فردی آمد و گفت، ما مردم را با شهوت گول می‌زنیم، یکی گفت، با مال و دیگری گفت، با ریاست گول می‌زنیم. شیطان گفت، مهم نیست، با هر چه می‌خواهید گول بزنید، به هر حال وقتی من فریبش دادم، او توبه می‌کند و دوباره به سر جای اولش برمی‌گردد و خداوند با این آیه، دکان ما را تخته کرده است.

«وسواس الخناس» یک تز داد و جایزه را برد. تز شیطان این بود که مهم نیست که ما مردم را با چه چیزی گول بزنیم، مردم را می‌شود با یک چای هم گول زد. مهم این است که وقتی می‌خواهند توبه کنند، من به فکر آن‌ها می‌روم و می‌گویم، وقت توبه بسیار است، چرا الان توبه می‌کنی؟! در ماه رمضان یا شب‌های قدر یا عید فطر و ... توبه می‌کنی. در واقع توبه را مدام به تأخیر می‌اندازم تا گرفتار تسویفش (یعنی امروز را به فردا انداختن) کنم.

در دعای ابوحمزه می‌خوانیم، «فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ؛ من عمرم را به امروز و فردا کردن نابود کردم». ما تا دیروز بچه بودیم و بازی می‌کردیم و اکنون ریشمان سفید شده است و به چشم برهم زدنی عمر تمام می‌شود. صد بار خواستم توبه کنم، اما شیطان نگذاشت. این مهمترین ابزار فریب شیطان است و شیطان، انسان را در بن‌بستی قرار می‌دهد که نه راه پیش و نه پس و نه چپ و نه راست دارد.

«ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ»، شیطان می‌گوید ما آنقدر تو را محاصره می‌کنیم و همه در‌ها را به رویت می‌بندیم که دیگر راه نجاتی نداشته باشید. این‌ها ابزار‌های فریب شیطان است که در قرآن فراوان آمده است و این‌ها نمونه‌ای از آن‌ها بود.

در گفتار دیگر سراغ «راهکار نجات از دست شیطان» می‌رویم.