نهجالبلاغه متن سخنانی است که 1400 سال قبل بر زبان امیرالمؤمنین علی(ع) جاری شد و هر چه از تاریخ صدور آن فاصله میگیریم، چون گنجینهای گرانبها، ارزش و درخشش بیشتری پیدا میکند و عجیب اینکه قدمت این بیانات از بهروز بودن و کاربردی بودن آنها کم نکرده است؛ گویی همین روزها حکیمی بر فراز منبر رفته و برای انسان امروز سخن گفته است.
محسن اسماعیلی، استاد حقوق دانشگاه تهران، که سالها به پژوهش در نهجالبلاغه مشغول است، در درسگفتارهایی که به مناسبت ماه مبارک
رمضان تولید شده به بیان نکات پندآموز و حکیمانه از نهجالبلاغه برای زندگی امروز پرداخته است.
فیلم و متن قسمت اول این درسگفتار در ادامه میآید.
دنیای ما دنیای تلاش و دینِ ما دینِ کار است. هیچ کس بدون تلاش و کوشش به جایی نرسید و نخواهد رسید «مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد». انسان در قیامت مهمان اعمال و کردار خودش است. با آرزو، تمنا و رویا، کسی به جایی نمیرسد. پس باید تلاش کرد و تلاش کرد و تلاش کرد. اما نکته مهم این است که تلاش و کوشش شرط کافی موفقیت است یا شرط لازم؟
فرهنگ، دین و نهجالبلاغه به ما میگوید که کوشش و تلاش شرط لازم موفقیت است، ولی برای موفقیت به چیز دیگری هم نیاز داریم که نام آن توکل است.
توکل به معنای اعتماد به خدا، دل بستن به قدرت بیانتها و تکیه دادن به ستونی محکم و قابل اعتماد است. قرآن کریم میفرماید: «اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ؛ خدای یکتاست که جز او خدایی نیست و تنها بر خدا اهل ایمان توکل باید کنند»(تغابن/ 13). اگر کسی واقعا و به راستی، ایمان دارد. پس باید به خدا توکل و اعتماد کند.
بیاعتمادی به قدرت پروردگار باعث شکست انسان میشود. به همین سبب ایمان به انسان نشاط و شناخت میدهد و او را به سوی یک قدرت بیانتها راهنمایی میکند؛ قدرتی که اگر دست ما را بگیرد، هیچ دست دیگری، قدرت بر هم زدن اعتدال زندگی ما را نخواهد داشت. همین دلیل حضرت علی(ع) در خطبه 90 نهجالبلاغه میفرماید که هرکسی به او که پروردگار ماست تکیه کند خدا او را کفایت میکند.
انتهای پیام