صاحب تفسیر مشکاه:
ارتباط با جوانان با رأفت همراه باشد
محمدعلی انصاری گفت: همانطور که امیرالمؤمنین(ع) فرموده‌اند؛ راز پیوند دو نسل و گروه صغیران و کبیران این است که بزرگترها با رأفت با کوچکترها برخورد کنند و این رفتار باید همراه با نهایت مهربانی و حفظ حرمت و شخصیت جوانان باشد تا نسل جدید دچار مشقت و سختی ارتباط با نسل گذشته خود نشود.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن در نشست مجازی که امروز، 9 اردیبهشت ماه در خصوص «ارتباط با جوانان» برگزار شد، اظهار کرد: امام علی(ع) در خصوص ارتباط با جوانان فرموده‌اند: «راز پیوند دو نسل و گروه صغیران و کبیران این است که بزرگترها با رأفت با کوچکترها برخورد کنند.» این رأفت باید همراه با نهایت مهربانی و حفظ حرمت و شخصیت جوانان باشد تا نسل جدید دچار مشقت و سختی ارتباط با نسل گذشته خود نشود.وی بیان کرد: همچنین یکی از ویژگی‌هایی که باید در ارتباط با جوانان حفظ شود و مدنظر قرار گیرد این است که وقار جوانان در ارتباط با آنها حفظ شود و با محبت و مهرورزی دل‌ها به همدیگر پیوند بخورد، بنابراین از منظر امیرالمؤمنین(ع) بزرگترها باید در این ارتباط نسبت به کوچکترها رأفت داشته باشند و زمینه جذابیت را برای این پیوند به ارمغان بیاورند، همچنین امام علی(ع) در این باره فرموده‌اند: «اِرحَمْ مِن أهلِكَ الصَّغيرَ ووَقِّرْ مِنهُمُ الكَبيرَ ؛ با كودكان خانوادهات مهربان باش و بزرگان خانوادهات را احترام گذار.»
انصاری تصریح کرد: «سَتَّارُ الْعُیوب» بودن حضرت حق از عظیم‌ترین صفات اوست كه بروز و ظهورش باعث برقراری نظم اجتماعی و دوام و قوام روابط انسانی می‌شود. اگر ذات حق بندگان را با صفت ستاریت خود حفظ نمی‌كرد، حرمت و اعتبار انسان‌های گنهكار را نگاه نمی‌داشت و سریره انسان‌ها را بر یكدیگر آشكار می‌ساخت و آنان را در مقابل هم قرار می‌داد، دیگر چیزی به‌نام جامه بشری شكل نمی‌گرفت و به تعبیری اگر خداوند همین یک صفت ستاریت خود را در وجود جلوه‌گر نمی‌فرمود، هیچ‌كس در كنار كسی دیگر قرار نمی‌گرفت، هیچ فردی به دیگری اعتماد نمی‌كرد و هیچ دو دوستی حاضر به مشاركت با یكدیگر و مهر ورزیدن به هم نبودند و اصلاً دوستی‌ای میان دو نفر شكل نمی‌گرفت و تمام نظم جامعه انسانی فرومی‌ریخت، بنابراین باتوجه به این صفت خداوند، انسان‌ها هم باید بدون توجه به امراض و گناه‌های درونی، با یکدیگر ارتباط مناسبی برقرار کرده و علی‌رغم اطلاع داشتن از این موارد، ارتباط خود را با یکدیگر حفظ کنند.
صاحب تفسیر مشکاة در خصوص ارتباط با ارحام ادامه داد: کلمه «أَرْحَام» از ریشه «رَحِم» به معنای جایگاه رشد فرزند در بدن مادر می‌آید، بنابراین ارحام کسانی هستند که از یک نطفه و رحم واحد متولد شده‌اند که در واقع، همه اقوام نَسبی‌اند و روابط نسبی میان برادران و خواهران و عمه و عمو و دایی و خاله، نزدیک و روشن و تثبیت شده است. این افراد ارحام یكدیگر هستند كه در آیین تربیتی اسلام، انجام صله ارحام درباره آنها توصیه فراوان شده است.
وی گفت: ارتباط نسبی و جایگاه ارحام آن‌قدر ارجمند است كه خداوند در كنار توصیه به تقواورزی، به رعایت حال و روز ارحام توصیه می‌فرماید و در آیه اول سوره نساء فرموده است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا؛ ای مردم، بترسید از پروردگار خود، آن خدایی که همه شما را از یک تن بیافرید و هم از آن، جفت او را خلق کرد و از آن دو تن خلقی بسیار در اطراف عالم از مرد و زن پراکند و بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست می‌کنید و درباره ارحام کوتاهی نکنید، که خدا مراقب اعمال شماست.»
